Aylar önceki halini bile özlermiş insan
O anki dertlerini
O anki mutluluklarını
O anki kendisini
Bilmez ki ömür nasıl geçsin
Ölümü nasıl beklesin
Öyküyü nasıl bitirsin
Edebin ebediyete intikal ettiği bu devirde
Bir kağıda sığacak kadar şiir tadında yaşadım
Özüm kimine ağır geldiğinden olsa gerek ki
Onlardan bazılarını unutmaya mahkum bıraktım
Kasvetliyse gece madem zuhur eder özlemim
Sessizlik değerli maden özlemim aslen matemim
Bir damla da dahi olsa suya hasret gözlerim
En güzel sözlerimi de unutmuştur kalemim
Ahım var dünyaya
Ah bilseydi verdiğinin yanında neler aldığını
Aslında biliyor işin aslını
Sus nathan elbet rabbın gösterir hasılı
Zira halen günahların omzunda asılı

Kavuşmak ne zor bağrına
Alıştım hayatın kahrına
Sanırım derhal inmeliyim
Ecelin aldığı ilk durakta

Açık konuş nate yanıtsız sorular ortada
Olanları olmasını istediğine göre mi yoruyorsun
Bu rehavet de ne şimdi de bunla mı yetiniyorsun
Aldanışların korkusundan mı ölümü bekliyorsun
Unutmuşsun sanırım soruların yanıtı burada
Ders almadığınızdan geçmişi bugüne uyarladınız
Kaybetmeyi öğrenmeden çabalamayı bıraktınız
Ölümü unuttunuz ve böylelikle aldandınız
Ah gözüm düşer dilim zorda
Ne sorarsan sor onlara beni sorma
Kayıplarım ecele kadar
Yüzüm seni üzer sen bana bakma