Aşka vakit bulamadı
Birken iki olamadı
Baba sözü duyamadı
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim, vay

Baba sözü duyamadı
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim, vay

Kral adamdı tacı yok
Derde derman ilacı yok
Bir dikili ağacı yok
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim, vay

Bir dikili ağacı yok
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim
Vay benim, benim abim, vay

Onuruydu tek serveti
Çoktan ödedi dilleti
Yenecekti cehaleti
Vay benim, benim abim

Gönlünde Murat almamış
Kimseye borçlu olmamış
Saçında siyah kalmamış
Vay benim, benim abim

Rehberleri Kur'an idi
Mazlumlara yaran idi
Derdi büyük Turan idi
Vay benim, benim abim

Tek başına bu şehirde
Elde tesbih hep zikirde
Dün neyse aynı fikirde
Vay benim, benim abim