(Itadakimasu)

Ya, gerçeklerle yüz yüze geçemem ki
Önüne yaşamak nasıl bir şey korkuyla
Gündüz gece bir şey yok mu asacak
Kendimle savaştayım bugün bitene kadar
Yok olmayı amaçladım delice
Yapamam delice, kasarak geçecek
Sonuç ne? Yok olmak kendimce
Bir ömür geçecek, gibi değil sefilce
Şu an tam istediğim kadar değilim kendimde
Aslında zorladım her şeyi delice
Bütün fikirlerim kaldı aklımın köşеsinde
Uçmak istiyorum bir uçurumun eşinden
Görmеk istiyorum neler görmediğimi görünce
Asla, asla düşünmedim denemeyi gerçekten bile
Bile, yaşadım her şeyi, bir kez düşmedim dile
Gerçekten hissettim yaşamak ne demek
Bir fare gibiyim harbiden bir denek

Sorularla evrildim, gerçekler neydi bilmedim
Bu durumlarda kötüydüm, gerçekten görmemeliydim
Sorunlarda daraldım, ben nefes vermemeliydim
Kötü olanlarla takıldım, gerçek bir nefse hakimim

Taktım kafaya ben
Sıktım havaya ben
Dostum kan ve de ter
Millet nerde ne der

Taktım kafaya ben
Sıktım havaya ben
Dostum kan ve de ter
Millet nerde ne der

Düşmedim aranıza, yenilmedim gerçekten
Düşlerim piç olurdu, kafanızda nerdey'sem
Göz koyma bana, geç, ölümsüz hayalet
Ararım, bulurum seni harbi, ben neysem

Taktım kafaya ben
Sıktım havaya ben
Dostum kan ve de ter
Millet nerde ne der

Taktım kafaya ben
Sıktım havaya ben
Dostum kan ve de ter
Millet nerde ne der

(Itadakimasu, Itadakimasu)