Tek bir kıvılcımdan
Yangınlar yaratırdık
Sevdayla tutuşurduk sarılınca
Tanık, geceler tanık
Özlemlerimizde dururdu dünya
Tanık, geceler tanık

Tek bir dakikadan
Asırlar yaratırdık
Zamanı eritirdik buluşunca
Tanık, ellerin tanık
Avuçlarımızda dururdu dünya
Tanık ellerin, tanık

Kim kuruttu denizleri?
Kim söndürdü ateşleri?
Gün ışımaz oldu
Mahkûm geceler, geceler mahkûm
Yalnızlığa mahkûm

Bir yağmurla söner mi bu ateş?
Yeniden döner mi dünya?
Nasıl inanırım, nasıl, nasıl?
Unutulduğuma

Kışları yaz ederdik, karayı beyaz
Böyle bitemez, olamaz, olamaz
Böyle bitemez, olamaz, olamaz, olamaz

Tek bir damlacıktan
Okyanuslar yaratırdık
Gözyaşı akıtırdık sarılınca
Tanık, gözlerin tanık
Bakışlarımızda dururdu dünya
Tanık, gözlerin tanık

Tek bir (tek bir kıvılcımdan) kıvılcımdan (yangınlara yaratırdık)
Yangınlar yaratırdık (sevdayla)
(Sevdayla tutuşurduk sarılınca) Sevdayla tutuşurduk sarılınca (tanık)
(Geceler tanık) Tanık, geceler tanık
Özlemlerimizde (özlemlerimizde dururdu dünya) dururdu dünya (tanık)
Tanık, geceler tanık (geceler tanık)