Soms denk ik t' rug aan de jaren van m'n jeugd
'T lijkt zo dicht bij een paar jaar
Zie ‘k die doos met lapjes goed ooit gekregen
Hoe ma die stukjes paste in elkaar

'T waren schitterende kleuren
Elk stukje was maar klein
En ik had geen winterjas
De koude wind sneed al venijn
Mamma naaide alles samen
En ze deed het met geduld
Het werd een jas vol troetelnamen
Waarin ze mij had gehuld

Ze vertelde m' een verhaaltje
Dat ze uit de bijbel had
Over jozef en z'n mantel
Die ook vol met kleurtjes zat
Wie weet zal deze mantel
Jou ook beschermen schat
Ik kon haast niet langer wachten
Hem te dragen dag na dag

Mijn bonte lapjesmantel
Die m'n moeder had gemaakt
Was voor mij zo mooi
Dat ik niet slapen kon
En alwaren we dan arm
Ik was zo rijk als wat
In mijn bonte lapjesmantel
Die ‘k van m'n moeder had

Ik verheugde me die morgen
Om gauw naar school te gaan
In mijn bonte lapjesmantel
Veel te vroeg kwam ik daar aan
Op het plein zag ik ze lachen
Ja ze lachten welbespraakt