Mirov yek carna dikeve nav tengasîyê hertişt hertişt li ber çaven wî reş dibe ev êş tunebin çi watêya jiyane heye hımm
Rûpelek ji dilê min çû îro dîsa xemgînim
Dîsa diqîrim dîsa dixeyidim dîsa di êşim
Mezin bûm dil biçûk jiyan asteng ez gêjim
Hinda bûm dinav gerdûnê ez dert dibêjim
Zarokekî biçûk di nav dilê minda xeyîdî (belê)
Min dil kir ez wî şa bikim bi eşqa te evînê
Min çikas xwe avêt te winda bû wechên te (xeyal)
Di şemitî hestê min di herikî hêstirên te (herikî)
Xelas nabim na qet xelas nebûm ji vê şînê
Bela li ser serê min difirî weka ewrê tarî
Pêşe roja min reşbû min qet nedît ronahî
Berf barî hedî hedî sar bû xwîna vê canî
Baran barî dilop dilop şil bû çavên min sot
Di gotin evîn te bêkes hişt di nav agir sot
Girane êşa vê dilî şikest her dû çokên min şikest
Kesek xerîbim zalim ez perîşanim di nalim

Gava diherike jîyan xewne
Carna diçilmise xeyal pûçe
Gava diherike jîyan xewne
Carna diçilmise xeyal pûçe

Çi ji destê min hat min da dû hişê min jî çû
Rêça te winda bû rêya min jî xelas ne bû
Min nedî rêya nû avakirin jî pir zehmet bû
Tiştên çû nede dû ê ma jî bê feyde bû
Bêhêzim çavên min li jor derdora min sînor (sînor)
Li ber rehma xwe dê mam destê min çûn jor
Dia ji qelbê min derket ziman jî go qismet (qismet)
Barê min giran bû ev kul ji minre zede bû
Keça mina rengin jiyanek xweş ne bû qismet (ne bû)
Mêrxas te ji bîr nekir tu dilê minde hesret
Hêlina min xerakirin dilê min jî da nefret (reş)
Min wan redkir keça keran ji min dûrket
Nîvên şevan xewa min herimî ez perîşan
Rabûm ji nav nivînan serê min bû duman
Min ser banî çixarek pêxist dilo ax û eman
Emrê min biçûk halê min dijwar axdilo yeman

Gava diherike jîyan xewne
Carna diçilmise xeyal pûçe
Gava diherike jîyan xewne
Carna diçilmise xeyal pûçe