Wat gaat de tijd toch razend snel
Hoe lang geleden is het wel
Dat ik jou voor 't allerlaatst heb gezien
Ja 't is al een jaar of tien
Het was toen op m'n huw'lijksdag
Dat ik sinds lange tijd jou zag
Maar ik kende jou haast niet meer terug
Koel deed je en stug

Denk je nog wel aan het huisje
Het huisje dicht bij de zee
Waar wij als kleine kinderen speelden
Wij beiden gelukkig tevree
Denk je nog wel aan het huisje
Zo proper zo vriend'lijk en klein
Waar ons moedertje zorgde voor ons
Om gelukkig te zijn

Je kwam omdat 't niet anders kon
Maar 't liefst ging je meteen weerom
Ook al had je wat vriend'lijks gezegd
Daarvan geen één woord echt
Je praatte wat voor het fatsoen
Je kon toch moeilijk anders doen
Oude vrienden nee jij kende ze niet
Dat deed mij verdriet

Denk je nog wel aan het huisje
Het huisje dicht bij de zee
Waar wij als kleine kinderen speelden
Wij beiden gelukkig tevree
Denk je nog wel aan het huisje
Zo proper zo vriend'lijk en klein
Waar ons moedertje zorgde voor ons
Om gelukkig te zijn

Sindsdien schreef ik een enk'le keer
Maar kreeg van jou geen antwoord meer
Dat vond jij de moeite schijnbaar niet waard
Daarmee is het wel verklaard
Hoe heb je alles weggevaagd
Heb ik me dikwijls afgevraagd
Die herinneringen uit onze jeugd
Onze kindervreugd

Denk je nog wel aan het huisje
Het huisje dicht bij de zee
Waar wij als kleine kinderen speelden
Wij beiden gelukkig tevree
Denk je nog wel aan het huisje
Zo proper zo vriend'lijk en klein
Waar ons moedertje zorgde voor ons
Om gelukkig te zijn