Namulat ako at ngayo'y nag-iisa
Pagkatapos ng ulan
Bagama't nakalipas na
Ang mga sandali ay nagmumuni
Kung ako'y nagwagi

Pinipilit mang sabihin (ah)
Na ito'y wala sa akin (ah)
Ngunit bakit hanggang ngayon (ah)
Nagdurugo pa rin

Sa kanya pa rin babalik sigaw ng damdamin
Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko
Kung buhay pa ang alaala ng ating nakaraan
Ang pagmamahal at panahon
Alay pa rin sa kanya (sa kanya ah)

At sa hatinggabi at nag-iisa na lang
Ay minamasdan ang larawan mo
At ngayo'y bumalik ng siya'y kapiling pa
Alaala ng buong magdamag
Kung sakali mang isipin na ito'y wala sa akin (kung sakali mang isipin)
Sana'y dinggin ang tinig kong (sana'y dinggin ang tinig kong)
Nag-iisa pa rin

Sa kanya pa rin babalik sigaw ng damdamin
Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko
Kung buhay pa ang alaala ng ating nakaraan
Ang pagmamahal at panahon
Alay pa rin sa kanya (alay sa kanya pa rin babalik sigaw ng damdamin sa kanya)

Sa kanya pa rin babalik sigaw ng damdamin
Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko (oh)
Sa kanya pa rin babalik sigaw ng damdamin (oh)
Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko
Kung buhay pa ang alaala ng ating nakaraan (kung buhay pa ang alaala)
Ang pagmamahal at panahon alay pa rin sa kanya (sa kanya)

Sa kanya