Męka męka mówię wam
Kiedy człowiek żyje sam
Nie chce się pić nie chce się jeść
I na słońcu więcej plam

Męka męka ale cóż
Kiedy człowiek pożył już
Ma dosyć kłamstw milczących dni
Kaleczących słów jak nóż

Boże
Jak ja rzucam nożem
Dowiesz się potworze
Kiedy przyjdzie czas
A na razie może
Jest nam nie najgorzej
Więc się ze mną ożeń
Zanim karty pójdą w tas

Męka męka bo kto wie
Czy gdzieś żyją dusze dwie
Co wiedzą jak zachować smak
I ocalić cały wdzięk

Męka męka ale ja
Póki życie jeszcze trwa
Radziłabym przy sercu twym
Moje serce mieć jak rym

Boże
Jak ja rzucam nożem
Dowiesz się potworze
Kiedy przyjdzie czas
A na razie może jest nam nie najgorzej
Więc się ze mną ożeń
Zanim karty pójdą w tas