Trøytt av mange slags skuffa stemmer
søkte eg trøyst på den stille sletta

Å trekkja pusten og ta imot eit heilt univers
krev nesten meir enn ein

er i stand til
Men brått ser ein rødstrupe på deg

og så kikkar eit ekorn fram
bak ein furustamme

Eit rådyr kjem ut av krattet for å drikka
seg utøyrst i elva

og blikket ditt flyg inn i dette
og du vert til

verda
og hendingane og

alt som pustar i deg
livnar til i tillit

til noko ein aldri heilt
har ord for