เป็นอีกวันที่เราต้องไกล
หวังว่าเธอน่ะคงเข้าใจ
แม้ไม่ค่อยได้เจอกันสักเท่าไหร่
เอาจริงๆ เรื่องนี้ฉันก็เศร้าใจ

ต่างคนต่างมีสิ่งที่ต้องทำ
และหัวใจมันเป็นสิ่งที่ต้องป้องกัน
ทำงานเก็บเงินคือสิ่งที่ท่องจำ
แต่ก็โคตรคิดถึงตอนเราอยู่ในห้องดำ

เป็นความสัมพันธ์ระยะไกล โทรทิ้งไว้อย่าเพิ่งวาง
ได้โปรดจงสงสาร อย่าเพิ่งรำคาญได้ไหม
ถ้าเธอต้องการจะหลับก็แค่หลับไป ไม่ต้องสนใจ
เพราะฉัน...

จะเฝ้าเธอนอนหลับ ผ่านโทรศัพท์เครื่องนี้
ไม่ว่าจะกี่นาที ฉันก็จะไม่กดวางสาย
หรือต่อให้เป็นชั่วโมง ฉันก็ยังคงอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน
แค่เพียงอยากอยู่ใกล้ๆ แต่ตอนนี้มันยังไกล คงทำได้แค่นี้…

จะเฝ้าเธอนอนหลับ ผ่านโทรศัพท์เครื่องนี้
ไม่ว่าจะกี่นาที ฉันก็จะไม่กดวางสาย
หรือต่อให้เป็นชั่วโมง ฉันก็ยังคงอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน
แค่เพียงอยากอยู่ใกล้ๆ แต่ตอนนี้มันยังไกล คงทำได้แค่นี้...

ตั้งแต่เช้านี่ก็เพิ่งจะได้พัก
ขอโทษที่โทรมาแล้วไม่ได้รับ
กินข้าวยัง ทำไรครับ
ขอไปเปิดไวไฟแป๊บ เสียงจะได้ชัด

เปิดกล้องหน่อย อยากดูหน้า
มากกว่าดูเพดานและดูฝ้า
คิดถึงจัง เนี่ยบอกให้รู้น้า
พักผ่อนไหม หน้าเธอดูล้า

เป็นความสัมพันธ์ระยะไกล เลยต้องโทรทิ้งไว้อย่าเพิ่งวาง
ได้โปรดจงสงสาร อย่าเพิ่งรำคาญกันได้ไหม
ถ้าเธอต้องการจะหลับก็แค่หลับไป ไม่ต้องสนใจ
เพราะว่าฉัน...

จะเฝ้าเธอนอนหลับ ผ่านโทรศัพท์เครื่องนี้
ไม่ว่าจะกี่นาที ฉันก็จะไม่กดวางสาย
หรือต่อให้เป็นชั่วโมง ฉันก็ยังคงอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน
แค่เพียงอยากอยู่ใกล้ๆ แต่ตอนนี้มันยังไกล คงทำได้แค่นี้…

จะเฝ้าเธอนอนหลับ ผ่านโทรศัพท์เครื่องนี้
ไม่ว่าจะกี่นาที ฉันก็จะไม่กดวางสาย
หรือต่อให้เป็นชั่วโมง ฉันก็ยังคงอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน
แค่เพียงอยากอยู่ใกล้ๆ แต่ตอนนี้มันยังไกล คงทำได้แค่นี้...

ยังทำได้แค่นี้อยู่
เธอก็รู้ตอนนี้เราไกลห่างกัน
ยังทำได้แค่นี้เอง
เลยร้องเป็นเพลงให้เธอได้ฟัง

ก็คงต้องปรับเปลี่ยนแผน ให้เป็นไปตามสถานการณ์
ปัญหาของคนไกลคือกลัวหมาคาบไปรับประทาน
เมื่อมีมารมาพจญ หวังว่าเธอคงชนะมาร
ตัวอย่างก็มีให้ดู ไม่รู้กี่คู่ที่จบกันเพราะระยะทาง

ทำได้แค่กอดหมอนคุยผ่านไอ้จอสี่เหลี่ยม
โทรทิ้งไว้ อย่าคิดทำไรที่เสี่ยง
ก็เพราะทุกครั้ง ทุกที ก็มักเป็นเธอที่เหวี่ยง
เป็นธรรมดาที่เมื่อเราโตย่อมมีอะไรที่เปลี่ยน