Zip zip nie mówię nic tez byś zdębiał
Chciałbym wierzyć że to film jednak ja tu jestem w częściach
Zdębiałbyś mimo że już po raz nty
Widzisz ten sam trick szary zmienia się w biel
Coś jak podkład pod magię którą dałby Loomit
Jakby poznać ją przez dość martwych ludzi
Coś jak rozpad sfer które w świat ślą sens
Czy jakby rozbrat wszedł w pakt o nieagresji
Wiesz ja cenię sobie komfort patrzenia na wrzask
I nie cierpię gdy tę zdolność zabiera mi fałsz
Odkąd sram na fałsz ten joint przestał być o mnie
Zaczął o tych których rodzi blask tłumionych roszczeń
Po pierwsze kompromis może wstać
I wyjść bo obecność kontroli jest jak blady świt
Leży w nim słuszność w niej z kolei prymat
Jednak wstać i to uznać to dać się wydymać
Stoi Hubert i dupę ma przy boku przede mną
Dość niezdrowa aura zaczyna migotliwić
Stoję żuję se gumę i tak patrzę na biegłość
Z jaką Hubert Milczmana zaczyna z aury tkliwić
No na przykład Diddy żyje żeby lżyć rap
I myśleć że jest zły jak Borix na 4Fun
Ja tam wolę mieć bliżej do Dizzee Rascal
Gdybym ja grał w rugbyłbym boy in da corner
Także nie gram Arka niech zajmie się touchdowns
Jestem kotem jak Williams wolę stand up punchlines
Milczmen są nami którzy grają nas w „Krzyku''
Gdzieś między słowami aliteracji zgrzytów
Jeśli miniesz się z miejscem osobą zdarzeniem
Które są tylko Twoje (sądząc po duszy)
Generujesz na wolno lecz skrzętnie istnienie
Które szepcze jak semtex „Pozwól nam wrocić''
Stoi Kacha pamięta dreszcz przy Snoopie z typem
Coś jak Mielzky jak zejść to w super sneakers
Także „Pieprz się'' do gacha mówi „Sam w wódę brnij''
Nie chce pieprzyć chłopaka który leje ją w
Stoi Milczman Huberta i tak patrzy na Kachę
Kiedy ta odchodzi jego wrzask traci swój wizg
Ej Hubert bierze połówę ja tak patrzę na magię
Która traci jakby prawo na tutaj istnieć
Zdębiałbyś mimo że już po raz nty
Widzisz ten sam trick szary zabiera biel
Cos jak Pe ze Spoxem zawiesiliby szyld
Jakby deszcz gdy ogniem prawie zacząłeś być
Coś jak śnieg za oknem „Prosty rym'' powie ogół
Odkąd sram na ogół ten joint zawiera podtekst
Stoi Leszek i ciągnie nosem zebrę z blatu
He ironia bo pasy chronią przed „bum'' i „au''
Drzewiej Leszek się drze w dresie „Nie było autu''
Dziś Leszkowi dres drą bo przez koks był faul
Ćwiartki siebie milczą w psychiatrykach z lamperią
Gdzie obecność kontroli jest jak blady swit
Nieuchronność owej i słuszność metod
Nabierają rozmachu jak salowy przed
No i Bartek który dziś już starszy jest
Stary witał go na starcie starym „Simon says''
Bartek dość otwarcie sam w pył się darł
Ale znalazł oparcie w tata plus wydech plus szlauch
Stoi Bartek i matkę ma przy boku przede mną
Na dłoniach krew ojca która rozmywa fiolet
Chrzęst szkieł okularów ciemnych jak przeszłość
Daje złote perspektywy w które wierzą oboje
Wiesz ja cenię sobie komfort patrzenia na wrzask
Dla mnie hip hop to szczerość i czysty przekaz
Nie cierpię gdy te zdolność zabiera mi fałsz
Najmniej głośny jest ten co najgroźniej sieka