To się zaczyna światłem często krzykiem kotwica do góry
Sztormy pioruny huragany ocean który
Pochłania nas i obyś z drogi nie zboczył
W oddali błyska światło które zgubić łatwo
I mrok wtedy kiedy Ciebie ten mrok ogarnia
I szok abyś nie pomylił drogi swej świeci latarnia
Dalej płynę nic nie widzę a kotwicę mam tam
Zaczepioną pomiędzy wrakami jestem sam aj
Goodbye gdyby to światło zgasło tonę w wodzie
To nie mój statek idzie na dno
Tu czy tam tam tu gdzie mruga
Tu czy tam tam droga długa
Tu czy tam tam idzie burza
Tu czy tam Posejdon się wkurza
W wielkim ciemnym ogrodzie łał
Tylko swiatło i Ty poza tym jesteś sam

I oby nigdy Tobie nie zgasło
Światło które wskazuje drogę jasną
I oby nigdy Tobie nie zgasło
Światło które wskazuje drogę jasną

Czasami unosimy się na fali
A czasami jakbyśmy dryfowali
Czasami unosimy się na fali
A czasami mi sił brak
Rozwijamy żagle płyniemy z wiatrem
Kotwica do góry sztormy i pioruny
Nawet nie wiesz jak łatwo jest tutaj zabłądzić
Może Ciebie porwać zły trójkącik
Wir morski Ciebie wciąga do dna
Widmo okręt po tych wodach się błąka
Aby mgły i szerokie wody
Nie stworzyły przeszkody kamracie młody
Oby nie zwabił syreni śpiew zbyt łatwo
Bo to będzie pułapką
W wielkim ciemnym ogrodzie fal fal ogrodzie
Nieoświetlone tonące łodzie

I oby nigdy Tobie nie zgasło
Światło które wskazuje drogę jasną
I oby nigdy Tobie nie zgasło
Światło które wskazuje drogę jasną