Kendimden bir parça daha kopardım bu gece bu gece
dönüp baktım aynı yere aynı ceset aynı evde ben
iki kişiliği bi bedene sıkıştırıp sabah edemem

çelişiyo kalbim beyinle gene küfür ediyorum defterimle
mutlu falan olamıyom nefretimle yatamıyom hemen istediğimde

beynimin içini kemiren bu tümor harbici dışarıya bakınca görmüyom hiç bi sahici
paramparça bir hayat bu dağılmışız ailecek buna rağmen çabalarım dahice

geliyorsa bi yana bi yanım oyalamanın peşinde yalanlarla yaşamak
kaçıncı aşama bu sahteliğe batıp çıkıp kaybediyom
ölmeyi yok sayıp kaydediyom ben

kaçıncı harbim bu sonu yok tek derdim huzur
ne zaman bulanırsa su kurulur bir pusu kaderin mi suçu

hüzün sırtıma yük bu değil ki küçük
altında küçücük bi ben kalkamıyom düşüp düşüp
dizlerimi kanatıyom küçüklüğüm gibi
bunu düşündüğüm zaman üşüttüğüm kesin

biliyorum bunu bu sefer ne yapıp edip
içimde ölen umudu evimde kaydedip
yoluma taş koyan insanlara küfredip
yoluma bakıyorum kalbime zulmedip

ne zaman çabalarım bi sonuca varacak bilmem
istiyom en güzelinden
hüzünle yıkanmış o gecelerim sabahına ulaşmalı
dert denizinden

sıyrılmalı bu kaderimden
hayatın üzerine gitmem
şeytanın bacağına sıkacağım
yanımda bir meleğe sahibim cidden