Je wordt geboren en onmiddellijk geslagen
Wat voor je bestwil heet maar wel tegen je wil
Dus komt als eerste om je over te beklagen
Een witte jas in beeld een dokter met een bril

En dan kun jij er tegenaan
Je eerste huilbui net gehad
Je eerste dorst je eerste duim
En voor de eerste keer in ‘t bad
De dagen gaan in ganzenmars
Naar weken maanden enzovoort
Je eerste lachje pappa’s trots
Het “mamma” van je eerste woord
Je eerste stapjes en de hele kamer klappen
Je eerste fietsje en nu moet je ook gaan trappen
Je blijft maar bezig met ontdekken en met leren
En daardoor komen er steeds nieuwe eerste keren
Je eerste schooldag alles vreemd
Maar van die tranen wist je al
Je eerste les je eerste toets
Je eerste wals je eerste bal
Je eerste zoen je eerste lief
Tot je misschien de ware vindt
Je eerste trouwdag of zoiets
Je eerste huis je eerste kind

Maar gaandeweg valt er steeds minder te beginnen
Dus is er ook voor jou verandering op til
De laatste keren gaan het van de eerste winnen
Dikwijls op voorschrift van een dokter met een bril

Je allerlaatste sigaret
Gaat ongenadig op in rook
Je doet je surfplank van de hand
Je tangoschoenen trouwens ook
Je geeft het kinderzitje weg
Je rokken worden minder kort
En al na gipsvlucht nummer vier
Stop je spontaan met wintersport
Vrienden gaan dood
Hoewel je tot het laatst blijft hopen
Je hebt geen zin om nog een nieuwe tent te kopen
Je durft je niet meer in de sauna te vertonen
Je jongste kind wil ook al op zichzelf gaan wonen

Je laatste werkdag met allicht
Een laatste woordje van je baas
Je maakt een laatste grote reis
En daarna “jammer maar helaas”
Je gaat de kamers nog eens door
Voor jij je laatste huis verlaat
De laatste nacht van je bestaan
Je allerlaatste uur dat slaat

Rondom je sterfbed die paar liefsten van je leven
Zacht pratend maar ze vallen telkens even stil
Als iemand zich om iets tegen de pijn te geven
Over je heen buigt vaak een dokter met een bril

Totdat je tijd gekomen is
Dan hoeft het allemaal niet meer
Je laatste adem en ziedaar
Toch nog iets voor de eerste keer