เธออย่าเอ่ยคำนั้นเลยไม่ต้องหรอก (ไม่ต้องหรอก)
บอกอยากกอดทิ้งท้ายเอ้ยไม่ดีหรอกนะ (ไม่ดีหรอกนะ)
เอายังไงให้ชัดเจนเธอควรบอก (เธอควรบอก)
รีบออกไปจากหัวใจสักทีเถอะวะ

อาจจะร้องแค่บางเวลาและอาจจะเหงาแค่บางเวลา
อาจคิดถึงแค่บางเวลาและอาจจะเมาแค่บางเวลา
เจ็บแค่ไหนต้องทนเอา
ปากบอกไหวแค่ตอนเมา

ไม่เมาจะทำยังไงก็ยังคิดถึง
คำพูดลึกซึ้งยังตรึงหัวใจใครตักใครเตือนไม่อาจดึง
ไม่เหลือที่พึ่งไม่เหลือใคร

ให้ลืมให้ลงมันก็คงเป็นไปไม่ได้
ค่ำคืนหมอกลมเปียกปอนฝนทั้งตัวทั้งใจ
ฟ้ามืดห่าฝนมารัวรัวก็ยังโงหัวไม่ขึ้นเลย เอย
เธอไปไม่กลับทวนไม่มีลมหวนสักครั้งก็ไม่เคย ไม่เคยเลย
แต่ว่าปากบอกไหวเหมือนเช่นเคย

ก็เพราะว่าตัวเองดันไปนึกแต่เขาจนตามันพร่าฟาง
ใจมันคอยแต่จ้องจะถามจนตามันพร่ามัว
กลัว กลัวตัวเองจะอยู่ไม่ได้
กลัวจะร้อนทุรนทุรายไม่ว่ายังไงก็ต้องตายชัวร์

หัวจิตหัวใจนี่มันช่างเจ้ากรรม
ร่างกายยิ่งตอกยิ่งย้ำว่าอัมพาตชัวร์
พลั้งผิดที่ใดให้เธอมาเข้าฝัน
วันวานที่สุขสมหวังนั้นมันก็อาจ

อาจจะร้องแค่บางเวลาและอาจจะเหงาแค่บางเวลา
อาจคิดถึงแค่บางเวลาและอาจจะเมาแค่บางเวลา
เจ็บแค่ไหนต้องทนเอา
ปากบอกไหวแค่ตอนเมา

อาจจะร้อง (ฮ้า)

อาจจะร้องแค่บางเวลาและอาจจะเหงาแค่บางเวลา
อาจคิดถึงแค่บางเวลาและอาจจะเมาแค่บางเวลา
เจ็บแค่ไหนต้องทนเอา (โอว)
ปากบอกไหวแค่ตอนเมา

อาจจะร้องแค่บางเวลาและอาจจะเหงาแค่บางเวลา
อาจคิดถึงแค่บางเวลาและอาจจะเมาแค่บางเวลา
เจ็บแค่ไหนต้องทนเอา
ปากบอกไหวแค่ตอนเมา