’T was een koude kerstavond en ze was zo alleen
Zal er echt niemand bellen ging ze echt nergens heen
Ach in vroegere jaren stond ze toch altijd klaar
Nu ze oud is geworden denkt er niemand aan haar

Kerkklokken luiden heel hoog in de toren
Kerstdagen breken weer aan
Kinderen die zingen van vrede op aarde
En gaan bij het stalletje staan
Plotseling vouwt ze haar stokoude handen
En vraagt dan ach mag ik misschien
Kerstmis ook vieren bij u in de hemel
Ik vind dat ik dat wel verdien

Op een koude kerstmorgen drukt haar zoon op de bel
Maar er doet niemand open ze moet thuis zijn dat wel
Ja ze was naar de hemel haar gebed was verhoord
En die klokken daarboven klonken mooier dan ooit

Kerkklokken luiden heel hoog in de toren
Kerstdagen breken weer aan
Kinderen die zingen van vrede op aarde
En gaan bij het stalletje staan
Plotseling vouwt ze haar stokoude handen
En vraagt dan ach mag ik misschien
Kerstmis ook vieren bij u in de hemel
Ik vind dat ik dat wel verdien
Ik vind dat ik dat wel verdien