Ver van huis kruiste een conijntje mijn nachtelijk pad
Ik legde aan en miste niet
Zo warm nog zo zacht nog mijn hele lichaam juichte
Toen 'k conijntje 's morgens vroeg voorgoed verliet
Maar toen ik thuiskwam toen wist ik onmiddellijk hoe laat het was
En dacht ik weer aan wat ik had geleerd
Een zoveelste vriendschap die een avondje duurt en een leven lang pijn doet
Een zoveelste liefde zoveel liefgehad nu ben ik moe

In mijn ooghoek zag ik iets bewegen de onschuld van een drinkend hertje
Die uit beide bruine ogen sprak
Hertje had dorst die ik kon lessen
Hertje had honger ik gaf hertje alles waar 't maar aan ontbrak
Maar toen ik thuis kwam toen wist ik onmiddellijk hoe laat het was
En dacht ik weer aan wat ik had geleerd
Een zoveelste vriendschap die een avondje duurt en een leven lang pijn doet
Een zoveelste liefde zoveel liefgehad nu ben ik moe zo moe
En dan denk ik aan mijn moeder die zei
'K heb ooit maar éen man liefgehad en dat was je vader