In Düsseldorf voor WOII
Daar dreef een man een atelier
Daar woonde hij dan zelf benee
Volstrekt alleen
En slaat het vijf uur op het plein
Steekt hij het park door naar de Rijn
En zit daar heel gedwee

Dan kijk ik naar het water
Maar dan denk ik aan de zee
Dan denk ik aan de zee
Dan kijk ik naar het water
Maar dan denk ik aan de zee

Een kleine meid de route kwijt
Met haar van goud en ogen wijd
Weerspiegeld in zijn lenzen
Als hij naar haar kijkt
Een kleine meid de route kwijt
Met haar van goud en ogen wijd

Dan kijk ik naar het water
Maar dan denk ik aan de zee
Dan denk ik aan de zee
Dan kijk ik naar het water
Maar dan denk ik aan de zee

We liggen in de maneschijn
Mijn kleine gouden meid bij mij
En zij ligt doodstil