Oto pełen stół i puste szkło na bonus my zakochani w otchłani
Żaden zgiełk i żaden trend i żaden tron nas nie podzieli dziś
Oto lato w mieście lato w dreszcze lato w noc magia na kilogramy
Każda klątwa odbita gdy wnikasz prosto do żył

A gdy świt kiedyś w końcu nadejdzie
I rozejrzeć się przyjdzie wraz
Dobrze wiem nie zobaczę nic więcej
Niż nieznaną w odbiciu twarz
Nowy dzień nowy ja w nowym piekle
Oczy Ciebie wygłodniałe tak
I chyba już. I chyba już
Nie chcę budzić się
Nie chcę budzić się
Nie chcę budzić się
Nie chcę budzić się

Moi przyjaciele mówią mi „Bracie co ci jest"

Nie czując godzin i lat bez planu bez wagi co za i przed
Bez wagi za i przed
Z Tobą na solo na zaś i z dala od ram i na świata dachach po świata kres
Po świata kres

Bo gdy świt kiedyś w końcu nadejdzie
I rozejrzeć się przyjdzie wraz
Dobrze wiem nie zobaczę nic więcej
Niż nieznaną w odbiciu twarz
Nowy dzień nowy ja w nowym piekle
Oczy Ciebie wygłodniałe tak
I chyba już. I chyba już
Nie chcę budzić się
Nie chcę budzić się
Nie chcę budzić się
Nie chcę budzić się

To nie uzależnienie ale proszę jeszcze tylko jeden raz jeden raz
Mogę przestać kiedy zechcę tylko niech na chwilę się zatrzyma czas zatrzyma czas
To nie uzależnienie ale proszę jeszcze tylko jeden raz
Nie mogę przestać nie umiem przestać
Chwilo trwaj
Nie chcę budzić się
Nie chcę budzić się
Nie chcę budzić się
Nie chcę budzić się
Nie chcę budzić się
Nie chcę
Nie chcę