Er is een man laatst doodgegaan
Die nog geen dag van zijn bestaan
Tevreden was maar dat begreep hij pas
Toen er geen weg terug meer was
Vlak voor zijn dood pas kreeg hij spijt
Van zoveel angst verloren tijd
En hij vertelde mij over de hel die hij
Zijn leven lang had meegemaakt

Hij was nooit verliefd geweest
Zelden verwonderd
Hij had nooit gegokt
Dus hij was ook nooit bedonderd

Om ergens te komen
Had hij lopen moeten leren
Maar om iets te bereiken
Leerde hij marcheren
Hij is iets geworden
Wat hij eigenlijk niet wilde
Zijn wereld verstilde
Geen diepgang geen top
Anderen huilden dansten en lachten
Maar hij stond te wachten
En hij wist niet waarop

Omdat het zo uitkwam
Is hij ook maar gaan trouwen
Maar hij bleef dromen over vrouwen
Die hij nooit heeft gekust
Hij zette zich af
Tegen zwervers en helden
Maar dat gaf hem zelden
Ook maar een ogenblik rust

En tegen zijn angst
Hielp niet één obligatie
Geen polis geen aandeel
Geen bank dacht meer mee
En aan het eind
Bij zijn crematie
Waaide zijn rook zelfs nog
Met alle winden mee

Er is een man laatst doodgegaan
Die nog geen dag van zijn bestaan
Tevreden was maar dat begreep hij pas
Toen er geen weg terug meer was