Praten lukt me zo af en toe
Als ik het maar met mijn vrienden doe
Mijn tranen hoog, een gebogen rug
Ik krijg je niet terug

Ik kom er heus wel overheen
Als ik mezelf de tijd maar gun
Maar nu ben ik het liefst alleen
Het ijs is nog te dun

De dagen schrijden aan mij voorbij
Als een sombere lange rij
Ik doe mijn best om door te gaan
Dus ik sluit achteraan

Ik kom er heus wel overheen
Als ik mezelf de tijd maar gun
Maar nu ben ik het liefst alleen
Het ijs is nog te dun

En ik besta wel
Dus ik weet wel
Dat ik rustig verder leef

Want ik moet wel
En ik wil wel
Als ik jou mijn plekje geef

Want langzaam voel ik mijn handen weer
De tinteling in mijn vingers weer
En pak ik straks mijn leven op
Als de winter is gestopt

Ik kom er heus wel overheen
Als ik mezelf de tijd maar gun
Maar nu ben ik het liefst alleen
Het ijs is nog te dun

Maar nu ben ik het liefst alleen
Het ijs is nog te dun