De fles speelde reeds vroeg een rol
In gans mijn droef bestaan
Omdat ik nooit geen liefde kreeg
Ben ik aan de fles gegaan
Mijn trouwe vriend jij schonk sindsdien
Mij menig levensles
Ik heb gelachen en geweend
Met m'n ouwe trouwe fles

Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
"Hij kon niet meer op z'n benen staan"
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de kloten gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
"Hij kon niet meer op z'n poten staan"

En als ik afgemonsterd was
Dan is m'n eerste gang
Naar 't meisje waar ik zo van hou
M'n hele leven lang
En als een ander naar har keek
Dan flikkerde mijn mes
Dan werd ik om mijn neus wat bleek
En greep terug naar de ouwe fles

Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
"Hij kon niet meer op z'n benen staan"
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de kloten gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
"Hij kon niet meer op z'n poten staan"

En mocht ik 's nachts op de oceaan
Terwijl de stormwind brult
Bezopen op de voorplecht staan
M'n fles nog half gevuld
Dan sein ik onze marconist
"Didden S O S"
En gaat m'n latste groet naar wal
Gesloten in een fles

Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
"Hij kon niet meer op z'n benen staan"
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de kloten gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
"Hij kon niet meer op z'n poten staan"