Nad kanałem Dunaju wiatrów strefa
Łańcuchami ruiny, ruiny
Na wybrzeżu Franciszka Józefa
Cegła wraca do gliny, do gliny

W rdzawych lasach, z żelaza krwawią się wiatry
I piosenka zamarza, w katarynce ostatniej
Gazeciarkom na moście z rąk już pęki marchwi
Widnokrąg otwarty na oścież wiatr bezdomny monarchii

Nad kanałem Dunaju wiatrów strefa
Łańcuchami ruiny, ruiny
Na wybrzeżu Franciszka Józefa
Cegła wraca do gliny, do gliny

Emeryci w wyleniałych kotach w cesarskich bokobrodach
Szepcą o wiatrach, sierotach
Emeryci w przezroczystych reglanach
Ocierają węgły winem w skwaśniałych bramach
Pachną Austro Węgry

Nad kanałem Dunaju wiatrów strefa
Łańcuchami ruiny, ruiny
Na wybrzeżu Franciszka Józefa
Cegła wraca do gliny, do gliny

W rdzawych lasach, z żelaza krwawią się wiatry
I piosenka zamarza, w katarynce ostatniej
Gazeciarkom na moście z rąk już pęki marchwi
Widnokrąg otwarty na oścież wiatr bezdomny monarchii

Nad kanałem Dunaju wiatrów strеfa
Łańcuchami ruiny, ruiny
Na wybrzeżu Franciszka Józefa
Cegła wraca do gliny, do gliny

Emеryci w wyleniałych kotach
W cesarskich bokobrodach
Szepcą o wiatrach, sierotach
Emeryci w przezroczystych reglanach
Ocierają węgły winem w skwaśniałych bramach
Pachną Austro Węgry

Nad kanałem Dunaju wiatrów strefa
Łańcuchami ruiny, ruiny
Na wybrzeżu Franciszka Józefa
Cegła wraca do gliny, do gliny