สูเอยเจ้าเอย
ตัวเปิ้นบ่ได้เคยเห็นเลยว่าเจ้างาม
แรกเห็นเปิ้นอยากอยู่เคียงร่วมเรียงเคียงคู่นงราม
อยากคลอเคล้าเจ้าอยู่ทุกยามสุดจะห้ามหักใจ

โปรดเอ็นดูเปิ้นหน่อยที่ฮัก
แม้นเพียงบ่เคยฮู้จักเจ้าอย่าหักจากห้วงหทัย
เปิ้นบอกฮักฮักจากขั้วหัวใจ
บ่ต้องกลัวหมองไหม้ว่าใจเปิ้นฮักบ่จริง

สูเอยเจ้างาม
เปิ้นติดสอยต้อยตามถึงถิ่นงามแม่ยอดหญิง
เปิ้นอยู่ภาคกลางแสนไกลแต่ใจไม่วายประวิง
เฝ้าแต่คิดถึงเวียงพิงค์ลืมทุกสิ่งเมื่อพบนวล

เสน่ห์เจ้าดลให้เปิ้นคลายช้ำ
ทุกยามชั่วคืนและค่ำเจ้าอย่าทำให้เปิ้นคร่ำครวญ
ภาพของนางนั้นเหมือนจะร้องชวน
หัวใจเปิ้นนี้ป่วนคร่ำครวญเพ้อพร่ำแต่หา

สูเอยขวัญใจ
อย่าตัดเยื่อทิ้งใยโปรดได้เวทนา
หากเปิ้นขาดเจ้าอยู่เคียงร่วมเตียงคืนวันวิวาห์
เปิ้นจะขอตัดใจลาเอาไว้ชาติหน้าค่อยพบกัน

หากเมตตาให้เปิ้นคลายช้ำ
สูเจ้าจะตอบสักคำที่เปิ้นพร่ำจำนรรจ์
เปิ้นจะพาฮักเจ้าเข้าวังวิมาน
ขอใจเจ้าจงฮักมั่นวิมานฝันอยู่ร่ำไร