Jij zit tegenover mij en kiikt me aan
En vertelt me dat de vlam is uitgegaan
Omdat ik niet deed wat iii wel van me wou Niet de dingen zei die ji graag horen zou
Je verwit me dat
ik jou nooit echt begreep
Omdat ik niet met jouw favorieten dweep
Ik weet dat ie mooi en welgeschapen bent Maar de buitenkant daar raak ie aan gewend
Nu heb iii de glans nog van de jeugd
En je vind dat ik dat zien moet als een deugd
Maar na de lente raakt een boom z'n bloesem kwit En een mens z'n schoonheid na verloop van tijd
Ik heb je zonder dat je 't wist geobserveerd
En na weken heb ik langzaamaan geleerd
Dat ie ondanks dat ie zoveel mensen kent
Net als ik soms toch ontzettend eenzaam bent
Luister even naar wat ik je zeggen wou
Voordat ik het straks dan toch weer voor m e hou
Ik weet niet of het er voor jou nog wel toe doet Misschien kennen wii elkaar wel niet zo goed
Dat je weggaat is je recht, maar wees niet kwaad
Weet dat j i een grote leegte achterlaat
'T doet me meer dan ik je zeggen kan verdriet Ik zal je missen, ook al denk je dan van niet
Als je tijd hebt, sta nog even bij me stil Omdat ik een soort van foto maken wil
Die geetst wordt door een scherp gepunte stift En jouw beeld voor altijd in min hersens grift
Zodat later als ki oud zal zijn en traag
Maar het leven beter doorheb dan vandaag
Ik m'n ogen sluit en oproep uit m'n geest Jouw portret, zoals je vroeger bent geweest
Nou, vaarwel m'n lief, t' gaat je verder goed
Ik weet zelf nog niet hoe ik nu verder moet Kom weer terug wanneer je honger hebt of pin De stad is groot genoeg om eenzaam in te zijn