Οι φίλοι που ‘χω χάσει και δεν κυκλοφορούν
Ουρανούσ παλιούσ θωρούν και στο περιθώριο ζουν
Πληρώσαν τα όνειρά τουσ και πάντα μετρητοίσ
Τουσ πληρώσαμε κι εμείσ για να μείνουν αφανείσ

Οι ελέυθεροι κι ωραίοι ζουν σε κάποιεσ φυλακέσ
Μεσ τα τείχη που ‘χει χτίσει ο καθένασ για να ζήσει
Τισ μεγάλεσ του στιγμέσ

Εγώ δεν είχα τύχη να ζήσω μαγικά
Με δυο ψίχουλα πικρά ζούσα χρόνια στη σκιά
Γυρνούσα διψασμένοσ και βράδιασε νωρίσ
Και σταγόνεσ τησ βροχήσ είναι αυτά που θα μου πεισ

Οι ελέυθεροι κι ωραίοι ζουν σε κάποιεσ φυλακέσ
Μεσ τα τείχη που ‘χει χτίσει ο καθένασ για να ζήσει
Τισ μεγάλεσ του στιγμέσ