Wyszedł słonik na balkonik w piękny letni dzień
Choć instrument miał od dziecka głuchy był jak pień
Jednak miłość do muzyki jaką w sobie miał
Powalała na kolana, kiedy koncert grał

Wystarczą chęci by świat rozkręcić
By zawirował każdy dzień
By świat się zmienił i rozpromienił
A żal ze smutkiem odszedł w cień

Żar się leje, kogut pieje słonik koncert gra
Aż się w tłumie nie jednemu w oku kręci łza
O co chodzi ktoś się pyta, że bez zbędnych męk
Słoń zawładnął takim tłumem znając jeden dźwięk

Wystarczą chęci by świat rozkręcić
By zawirował każdy dzień
By świat się zmienił i rozpromienił
A żal ze smutkiem odszedł w cień

I tak oto w szczęście świata słonik ma swój wkład
I dlatego świat ze słoniem żyje za pan brat
Ja też chyba coś ze słonia w swej naturze mam
Kiedy nocą na balkonie na swej trąbie gram

Wystarczą chęci by świat rozkręcić
By zawirował każdy dzień
By świat się zmienił i rozpromienił
A żal ze smutkiem odszedł w cień
Wystarczą chęci by świat rozkręcić
By zawirował każdy dzień
By świat się zmienił i rozpromienił
A żal ze smutkiem odszedł w cień
Wystarczą chęci by świat rozkręcić
By zawirował każdy dzień
By świat się zmienił i rozpromienił
A żal ze smutkiem odszedł w cień
Wystarczą chęci by świat rozkręcić
By zawirował każdy dzień
By świat się zmienił i rozpromienił
A żal ze smutkiem odszedł w cień