Fullkominn dagur til að kveikja í sér
Fullkominn dagur til að kveikja í sér
Þakklátur fyrir þögnina sem morguninn gefur mér
Á sama tíma er scary hversu einmanaleg hún er
Lífið það er betra með einhvern til að fara fram úr með
Mitt helsta verkefni í lífinu er að fara ekki fram úr mér
Því það er hliðarsjálf af sjálfum mér sem dýrkar hluti að brenna
Áður en þú vinnur í þér þá allt öðrum að kenna
Ég tek stóran gúlp af egó, táraflóðin renna
Ég til í það að læra
En hver er til í það að kenna gömlum hundi að fokkin gelta
Ég fann til, lét mig hverfa
Ég sá draum og ég elti hann
Allt sem aðrir eiga er betra
Fullkominn dagur til að kveikja í sér
Fullkominn dagur til að kveikja í sér
Ég kveiki í sjálfum mér til þess að finna að ég sé lifandi
Fullkominn dagur til að kveikja í sér
Þakklátur fyrir þögnina sem dagurinn hvíslar ljúft
Á sama tíma er önnur hlið af mér að reyna að brjótast út
Einfaldleikinn er sætur þó hann virðist oft vera súr
Skynsemin ræður ríkjum flesta daga en svo hverfur hún
Meira að sýna, minna gefa, meira af góðu en á að venjast
Meiri úttekt út úr gleðibanka, regluleg óregla
Svo kom þögnin
Og vá hvað þögnin getur verið hávær
Og vá hvað þögnin getur verið ekta
Með ekka, að horfa á aðra brú að brenna
Þessi stífla er byggð úr hörku en er bresta
Það er ekkert en að vera fokkin tómur að innan
Og horfa á ástfangið fólk sem er að elska
Fullkominn dagur til að kveikja í sér
Fullkominn dagur til að kveikja í sér
Ég kveiki í sjálfum mér til þess að finna að ég sé lifandi
Fullkominn dagur til að kveikja í sér
Viltu sannleikann eða ertu bara að spyrja?
Ég gæti logið bara til að þóknast þér
Er ekki í góðu lagi að líða aðeins illa?
Eða verð ég að setja upp grímu og spila með?
Fullkominn dagur til að kveikja í sér
Fullkominn dagur til að kveikja í sér
Ég kveiki í sjálfum mér til þess að finna að ég sé lifandi
Fullkominn dagur til að kveikja í sér