(رو لبات لبخند)
(خوابم نمیبره)
بيدار با يادت تا صبح
خوب بودش حالم باتو
پاك كن رو گونه هاتو
نميگيره كسى جاتو
هرچقدر زدى شاتو
كه بكشى غماتو
بودش اين خونه پاتوق
ستاره بازى با تو
بيدار شدم آروم با بوست
رو لبات لبخند
جت پى وى تهران تا هيوستن
بيبى سريع برگرد
برق ميزد شبيه لوستر
رو گوشى خط زنگ
تا رعد و برق زد
افتاديم تو برزخ
مثل کوکی نیستی حیرونم
نبودی برف نیومد این زمستونم
یعنی دوستات باید برسونن بهم که
تنگ میشه واست دلش اونم؟
نازتو میخرم چند؟
مثل قبلا
که قهر بودیم اما میگرفت خندت
بهت میگفتم تو نیستی اولیش
اما آخریشی تا ابد تو قلبم
لبات میگفت مسافرم
چشات میگفت نذار برم
من و تو که میمردیم آخه واسه هم
چرا باید مسیرامون جدا بشن
به عشق تو باز میشد صبحا چشم
اوکی اگه همینو میخوای تو واقعا
برو قول میدم نگیرم سراغتم
خودت باش مراقبش خدای من
یه روز صدامون
میپیچید تو خیابون
حالا داغون
هر دوتامون چشا خون
اخلاقامون دادن آخر به گامون
دلامون پیشه هم اما جا موند
یه روز صدامون
میپیچید تو خیابون
حالا داغون
هر دوتامون چشا خون
اخلاقامون دادن آخر به گامون
دلامون پیشه هم اما جا موند
یکی از همین شبا شاید ببینمت
بیای به خوابم تو بغلم بازم بگیرمت
اما انقد بالام که خوابم نمیبره
راس میگی من آدم نمیشم حیف
نیستی راحت نمیگذره
رفتی واقعا که چی
مگه میشه یادم بری تا هست تو اتاق عطر پیرهنت
صد سال هم که رد شه بره بی تو باز یچی کمه
حالم خیلی بده
خوابم نمیبره
نيستى حال من بده
انگار افتادم تو تله
روى مخى يكسره
رابطمون پر چلنج بد
فكرت توى سره
مستياى تو شبت
دوستات كردن جمعت
حالا هى ميزنى زنگ به من
یه روز صدامون
میپیچید تو خیابون
حالا داغون
هر دوتامون چشا خون
اخلاقامون دادن آخر به گامون
دلامون پیشه هم اما جا موند