Сенің қара көздерің - тұңғиыққа батырған
Сөздерің - жүрегіңе шақырған
Өзге кім - сезім беріп қатырған?
Саған сезімім риясыз жүрегімде жатырған

Болсамда дымсыз мейлі
Көңілім күрсінбейді
Дүрсілдейді,
Менің жүрегім өзің деп

Тұрсамда үнсіз мейлі
Келсемде гүлсіз кейде
Мұң сезбейді.
Оның Сезімі көзінде

Өзіңсің өзгеден дара туған
Жарықсың бассада қара тұман
Адастым өзің деп бар ақылдан
Мәңгі бірге болу үшін болашаққа шақырғам

Сенің қара көздерің - тұңғиыққа батырған
Сөздерің - жүрегіңе шақырған
Өзге кім - сезім беріп қатырған?
Саған сезімім риясыз жүрегімде жатырған

салыстырсам Өзгемен ай, күн, жұлдыз секілдісің
Жарқырайсың нұрдан жарық, сен алтыным кекілдісің.
Еркіндісің, нестесеңде еркіндісің,
Бірге болсақ болды маған, қалғанына еркін білсін.

Сенің құшағында айым сезбеймін салқынды,
Маған ұнайд ұзын киіп сақтағаның салтыңды.
Алқымды, менсінбеймін алтынды
Сол алтыннан қымбатымсың, Қылықтарың тартымды.

Емдедің жүрегімді атылған
Сен едің мен үшін жаратылған
Сағындым таңды бірге атырған
Сенсің жаным алып шыққан Жалғыздықтан тақырдан

Сенің қара көздерің - тұңғиыққа батырған
Сөздерің - жүрегіңе шақырған
Өзге кім - сезім беріп қатырған?
Саған сезімім риясыз жүрегімде жатырған