Ik danste weer eens met 'n ander
Dat was nog in mijn slechte tijd
Mijn partner was een Surinaamse
En één en al gezelligheid
Maar na zo 'n half uurtje dansen
Vond ik het welletjes geweest
Ik vroeg haar wat ze wilde drinken
"N Pilsje graag' zie ze bedeesd
Even later was het vino
En alles klopte met het uur
De avond was zojuist gevallen
Dus dat beloofde avontuur
Maar voor al eerst werd het romantisch
En alsmaar drukker in het café
Het was leven bij het leven
En uitstekende rosé
Maar wie schetste mijn verbazing
Toen mijn leefde plotseling sprak
'Ach gut Ik zie een oude kennis'
En ze verdween met een gemak
Alsof dit alles zo voorzien was
Zo en niet anders ging ze heen
Ik was meteen weer helemaal nuchter
En daarna depressief alleen
Doch ik kreeg de kans niet om te treuren
'Is deze stoel vrij' vroeg een stem
Er stond 'n man die mij ontroerde
'Hij is nog warm' zei ik hem
En hij ging zitten en hij vertelde
Een lang en hopeloos verhaal
Maar dat er desondanks nog hoop was
Zolang de boodschap werd herhaald
Alle mensen wat 'n avond
Waar had ik dit toch aan verdiend
Ik kreeg een donderbruin vermoeden
En vroeg hem 'Bent u soms alziend'
Maar hij gaf slechts ten antwoord
'Het gaat erom waarvoor je leeft
Ik houd alleen maar een enquête
Of dat de mens nog wel 'n ziel heeft'
En aldus werd er gehandeld
Want hij begaf zich naar de bar
Waaraan men staande stond te drinken
Een luid gezelschap bij elkaar
Even werd er stil geluisterd
Maar toen ging ook alles loos
Het was lachen gieren brullen
Tot tranen toe in één woord meedogenloos
En dat was nog lang niet alles
Er wachtte nog een heel café
Met overal hetzelfde liedje
En daarna dolle pret voor twee
Wat kunnen mensen soms hard zijn
Of wellicht ben ik te week
Maar los daarvan wie zal het zeggen
Of dat de mens nog wel 'n ziel heeft
Enfin zo'n drie kwartiertjes later
Stond hij weer blozend voor mijn neus
En op mijn vraag of ie succes had
Lachte hij mysterieus
'Eén persoon' zo zei hij weifelend
'Maar dat staat nog te bezien'
En toen ik vroeg wie dat kon wezen
Sprak hij daarop 'U misschien'