Toen Koning Boudewijn in de lente van negentienhonderdvijfenvijftig
Belgisch Congo bezocht
Werd hij door honderdduizenden Congolezen
In een feestelijke stemming opgewacht
De jonge vorst had na een vermoeiende reis
Nog maar net zijn voet op koloniale bodem gezet
Toen hij meteen geestdriftig werd toegejuicht
Door een menigte die straalde van geluk
Alle straten waren versierd hij werd ook overal gevierd
Zij gingen allemaal uit hun dak
Toen hij tot hen in het Lingala sprak
Het enthousiasme kende geen grenzen
En de hele reis is een enorm succes geweest

Yambo Bwana Bwana Kitoko oyé y'a vive le Roi
Bayambakiyé Mayessengo ba sepelaki mingi
Bwana Kitoko m'boté bisso bana gongo
Toboko sana yo tetili wa
Bwana Kitoko oyé soyez le Bienvenue chez Nous

Toen Koning Boudewijn in de zomer van negentienzestig
Onze vroegere kolonie bezocht
Was hij vertrokken met de herinneringen
Aan de vreugde rond zijn vorige bezoek
In zijn valies bevondt zich het document
Dat Belgisch Congo vanaf heden onafhankelijk was
Hoewel de Belgische regering nog een flinke vinger
In de pap te brokken had
Maar wat gingen ze daar te keer
Dit was hetzelfde land niet meer
Patrice Lumumba voerde het woord
En werd daar later voor vermoord
Met een valies vol desillusies is de koning
Dan maar weer naar huis teruggekeerd