Na krawędzi nocy i dnia nim ucichnie cały zgiełk
Tyle bardzo ważnych spraw znów rozpłynie się we mgle
Na krawędzi nocy i dnia proszę nie mów kim jest kto
Pośród wyobrażeń Zjaw pragnę ciepła twoich rąk

To nic Że noc się dłuży i skraca dzień
To się odwróci spróbuj więc
Odnaleźć pierwszych rozmów sens
Naszej mizernej prawdy strzęp
Tak Jakby nie posiwiał nikt
Jakby nikt nie uronił łzy
I tylko jednej kropli krwi od kolca róży Jakby nikt

Na krawędzi nocy i dnia zatrzymajmy się o krok
Tam światełko miga patrzprzez latarni zbite szkło
Na krawędzi nocy i dnia więcej wiesz Choć widzisz mniej
Milczysz Choć pewnośc masz
Lepiej milcz Lecz nie mów nie

To nic Że noc się właśnie mija z dniem
Nie wszystko zgaśnie spróbuj więc
Odnaleźć tamtych rozmów sens
Naszej mizernej prawdy strzęp
Tak Jakby nie posiwiał nikt
Jakby nikt nie uronił łzy
I tylko jednej kropli krwi od kolca róży Jakby nikt

Na krawędzi nocy i dnia
Niech przywyknie słuch i wzrok
By nas nie poraził brzask
Nie ogłuszył dzwonów głos
Na krawędzi nocy i dnia Już wyraźny słychać rytm
Jeszcze w cieniu twoja twarz Jeszcze chwila Będzie świt