Laat me eens in je ogen kijken
Waar kan ik ze mee vergelijken
Het zijn twee kijkers waarin ieder zomaar doodgewoon voor zal bezwijken
Je laat de hemel in ze blinken
Je kan er bijna in verzinken
Ze zijn nog blauwer dan de zee
Je kan haast zo maar in hun gloed verdrinken
Ze stralen feller dan de helderste van alle andere sterren
Hun diepe blik toont je een kijk in het oneindig universum
Ze verblinden als de zon schijnt
Ze verslinden als de maan schijnt
Maar ze spreken woorden

Als ik diep in je ogen kijk
Dan verdwijnt alle narigheid
Ik vergeet alle kou
En verdrink in het blauw

Ze stralen zoveel blind vertrouwen
Dat je er wel van moet gaan houden
Ze zitten boordevol van liefde
Je kunt er je geluk op bouwen
Ze kunnen krenken en verwonden
Je kunt ze bijna niet doorgronden
En met een blik ben je voor je het weet verslagen en totaal verslonden
Ze stralen feller dan de helderste van alle andere sterren
Hun diepe blik toont je een kijk in het oneindig universum
Ze verblinden als de zon schijnt
Ze verslinden als de maan schijnt
Maar ze spreken woorden

Als ik diep in je ogen kijk
Dan verdwijnt alle narigheid
Ik vergeet alle kou
En verdrink in het blauw

Het zijn twee ogen als magneten
Hoe kan een mens ze ooit vergeten
Ze zijn het voer van alle zangers
Schrijvers schilders dromers en poëten
Ze zijn de mooiste die ik kende
Waar ik tot nu toe nooit aan wendde
En ook na honderd jaar zullen ze nog verworden tot een prachtige legende
Ze stralen feller dan de helderste van alle andere sterren
Hun diepe blik toont je een kijk in het oneindig universum
Ze verblinden als de zon schijnt
Ze verslinden als de maan schijnt
Maar ze spreken woorden

Als ik diep in je ogen kijk
Dan verdwijnt alle narigheid
Ik vergeet alle kou
En verdrink in het blauw

Als ik diep in je ogen kijk
Dan verdwijnt alle narigheid
Ik vergeet alle kou
En verdrink in het blauw

Ik vergeet alle kou
En verdrink in het blauw