ဘယ်သူမှမသိတဲ့စာမျက်နှာအဟောင်းတွေပြန်လှန်မိပြန်ပြီ။
ငါခိုးခိုးငေးဖူးတဲ့မျက်တောင်ရှည်လေးတွေပိုင်ရှင်ဘယ်သူ့ဆီရောက်။ဟိုအရင်ကသန်းခေါင်ယံစကားများငါမပိုင်ဆိုင်တော့တာသိတော့စိတ်ဓာတ်ကျ။

မပေးဖြစ်တဲ့ပန်းစည်းတွေအခန်းထဲရှိတုန်းပါ။အတောင်ကျိုးခဲ့တဲ့နွေအိမ်မက်ရှည်ဆက်မသိမ်းထားချင်တော့။

မင်းအနမ်းတွေနှစ်သက်ခဲ့ပေမဲ့မေ့လိုက်တယ်။မင်းလက်ကိုတွဲကမ္ဘာ့အပြင်ရောက်ချင်သေးလဲမေ့လိုက်တယ်။မင်းအပြုံးတွေခိုးခိုးကြည့်ချင်သေးလဲမေ့လိုက်တယ်။
ခုတစ်ယောက်တည်းပဲကျိတ်မှိတ်ပျော်အောင်နေရဲ့။ခုတစ်ယောက်တည်းပဲကျိတ်မှိတ်ပျော်အောင်နေလဲငါမပျော်ဘူး။

ထိန်းချုပ်ရခက်ငါ့ခြေလှမ်းတွေတစ်ခါတစ်လေမင်းအိမ်ရှေ့။အတူတူစိမ်းလန်းဖူးတဲ့အပြုံးပင်လေးတွေဘယ်နွေမှာကျကျန်ခဲ့။
တစ်ကယ်လို့များလမ်းမှာတွေ့ခဲ့ရင်ဟန်ဆောင်ပြီးငါစိမ်းလန်းပြဖို့။

မပေးဖြစ်တဲ့ပန်းစည်းတွေအခန်းထဲရှိတုန်းပါ။အတောင်ကျိုးခဲ့တဲ့နွေအိမ်မက်ရှည်ဆက်မသိမ်းထားချင်တော့။

မင်းအနမ်းတွေနှစ်သက်ခဲ့ပေမဲ့မေ့လိုက်တယ်။မင်းလက်ကိုတွဲကမ္ဘာ့အပြင်ရောက်ချင်သေးလဲမေ့လိုက်တယ်။မင်းအပြုံးတွေခိုးခိုးကြည့်ချင်သေးလဲမေ့လိုက်တယ်။
ခုတစ်ယောက်တည်းပဲကျိတ်မှိတ်ပျော်အောင်နေရဲ့။ခုတစ်ယောက်တည်းပဲကျိတ်မှိတ်ပျော်အောင်နေလဲငါမပျော်ဘူး။