Hej ej sława bogom sława przodkom
Sława wam korzenie i kulturaaa
Właśnie tak szuuu jah rastafari haile i selassie i
Opowiem ci historię pewnego dębu

Opowiem ci historię pewnego dębu
On stoi tutaj od tysiąca lat
Unikając burz i wyrębu
Obserwuje nas ten czasu szmat
Pomnik przyrody kiedyś oś świętego kręgu
Niemy świadek naszych sukcesów i strat
Patrzy na nas ze smutkiem bez lęku
Świadom naszych zalet i wad

Gdy był mały ziemię wokół niego orał stary celt
Opiekował się nim taranis i net
Legendy o tym wpisał w gałęzi szept
I on je pamięta
I nadszedł czas i obok celta stał weneda
Pod nim pokłony dla dagta i peruna
W korzeniach dom wałąsa w koronie swarożyca
I on to pamięta

Opowiem ci historię pewnego dębu
On stoi tutaj od tysiąca lat
Unikając burz i wyrębu
Obserwuje nas ten czasu szmat
Pomnik przyrody kiedyś oś świętego kręgu
Niemy świadek naszych sukcesów i strat
Patrzy na nas ze smutkiem bez lęku
Świadom naszych zalet i wad

Nadszedł czas starzy bogowie stracili swój dom
Teraz znakiem krzyż a nie piorun i grom
Ikonę z matką boską dostał stary dąb
A on nadal święty
Zmienili nazwy ale daty świąt te same
Lud musi czytać nowy testament
A pod nim nadal pokłony składane
Bo on nadal święty

Opowiem ci historię pewnego dębu
On stoi tutaj od tysiąca lat
Unikając burz i wyrębu
Obserwuje nas ten czasu szmat
Pomnik przyrody kiedyś oś świętego kręgu
Niemy świadek naszych sukcesów i strat
Patrzy na nas ze smutkiem bez lęku
Świadom naszych zalet i wad

I wszystko wokół niego zmienia się tak szybko
Tak szybko znajome rzeczy wokół nikną
Płynące stulecia dla niego rzeczą zwykłą
A on je pamięta
Dziś pod nim siadłem i zamknąłem powieki
A on pokazał mi płynące wieki
Uleczył duszę przestałem być kaleki
I teraz wiem już kim jestem
I teraz wiem już kim jestem

Właśnie tak jah rastafari
Opowiem ci historię pewnego dębu
On stoi tutaj od tysiąca lat
Unikając burz i wyrębu
Obserwuje nas ten czasu szmat
Pomnik przyrody kiedyś oś świętego kręgu
Niemy świadek naszych sukcesów i strat
Patrzy na nas ze smutkiem bez lęku
Świadom naszych zalet i wad