Acı veriyor sensizliğin
Acı veriyor çaresizliğim
Ben sensiz nefes almayı öğrendiğimden beridir yalnız
Gözümün gözüne değdiği her anı kazıdım kalbimin en derinine
Kandırdım kendimi mahvettin çaresiz hislerin çıkmaz sokağına tutsak

Acı veriyor sensizliğin
Acı veriyor çaresizliğim
Acı veriyor sensizliğin
Acı veriyor çaresizliğim

Göz çukurlarımda dertlerimi biriktirdim
Gözyaşlarımla bir çölde seni yetiştirdim
Matemlerim tecrübemi ansızın geliştirdi
Sen ise dudaklarını elalemle seviştirdin

Acı veriyor

Sensizliğin yasıyla bu hayattan haz almadım
Şu yara gittin gideli bir an bile kapanmadı
Tütünüm olsa mıydın? bassa mıydım yarama?
Kazsa mıydım mezara?
Ömrüm hala kısalmadı

Acı veriyor

Sesini duyar gibiyim bu defa uzaktan
Gel demiyorum sana artık bu defa uzatmam
Haykırışımı dinle olsun bu defa uzaktan
Bir defa gözlerine bakıp da susarsam

Acı veriyor

O zaman sen konuş peşimden haykır
Benim gözlerim yine sensizken baygın
Sen de benim gibi yıllarca kaydır ama
Hayatın sana bağlı olduğunu sen gidince aydım

Ayrılık parmaklarıma sözcükler doğuruyor

Acı veriyor

Ya, yaşamım boğuluyor
Ne para ne düzen ne aşk ne sevdasın bende
Ölüm kadar gerçek mutluluk kadar yalansın

Mutluluk kadar yalansın ölüm kadar gerçek
Hayatıma son vermekse amacın tetiği sert çek
Bu yaraya merhem olma, gitmelisin bence
Bir oktav ecelsin demiştim, vazgeçersin

Acı veriyor sensizliğin
Acı veriyor çaresizliğim

Acı veriyor sensizliğin
Acı veriyor çaresizliğim
Ben sensiz, ben çaresiz
Sensiz, sensiz

Acı veriyor sensizliğin
Acı veriyor çaresizliğim
Acı veriyor