Miała bardzo dużo piegów rude włosy śmieszny nos
Dobra była z angielskiego i z fizyki też jej szło
Nie mówiła nigdy wiele w domu troje było ich
Ojciec był nauczycielem i miał na nich dobry wpływ
Klasa jej nie polubiła może przez ten śmieszny nos
Chociaż dobrze się uczyła i z fizyki też jej szło

I pewnie studia były przed nią i mogła miłość mieć niejedną
I może ten jej warkocz rudy ktoś naprawdę by polubił

A ona poszła na strych w domu został ten list
Że świadoma jest swoich czynów
I że dosyć już ma tej udręki bez dna
I nikogo nie obwinia

To był chłopak bardzo zdolny no i w piłkę nieźle grał
Wszystkim zawsze dawał ściągi i do wierszy talent miał
Mieszkał w domu naprzeciwko więc najlepiej chyba wiem
Że nocami przesiadywał bo nie imał się go sen
Nikt się nawet nie domyślał że tak ciężko było mu
To był taki zdolny chłopak ale bez niej nie mógł już

A przecież szanse miał na karierę mógł być nawet inżynierem
A przecież tyle było przed nim a on czuł się niepotrzebny

I poszedł kiedyś na dach i zanim upadł na wznak
Sytuację opisał w dwóch słowach
Że mu czegoś tu brak że nie taki ten świat
I w dal za nią poszybował