Δε με νοιάζει τι κάνεισ πωσ είσαι τα βράδια
Μακριά μου μου λεσ πωσ σε τρων τα σκοτάδια
Δε ρωτάω τι κάνεισ που είσαι ποιοσ είσαι
Είσαι μόνοσ το ξέρω και μην προσποιείσαι

Δε με νοιάζει να δώσεισ εσύ παραπάνω
Από θέμα καρδιάσ είμαι εγώ υπεράνω
Λίγο λίγο ζητάσ το δικό μου το χάδι
Κι ότι έγινε εκείνο το πρώτο το βράδυ

Αυτό να μείνει μεταξύ μασ
Παράλληλα απ’ τη ζωή μασ
Θα σε νοιάζομαι κι ασ σε μοιράζομαι
Αυτό να μείνει μεταξύ μασ
Παράλληλα απ’ τη ζωή μασ
Κι αν αργήσαμε που τ’ όνειρο ζήσαμε

Δε με νοιάζει αν θέλεισ να είσαι κοντά μου
Έχω μάθει να ζω μόνο με τη σκιά μου
Αν ποτέ σου εκφράσω τι έχω περάσει
Και στη θέση μου μπεισ η καρδιά σου θα σπάσει

Αυτό να μείνει μεταξύ μασ
Παράλληλα απ’ τη ζωή μασ
Θα σε νοιάζομαι κι ασ σε μοιράζομαι
Αυτό να μείνει μεταξύ μασ
Παράλληλα απ’ τη ζωή μασ
Κι αν αργήσαμε που τ’ όνειρο ζήσαμε