Pamiętam pocałunki pierwsze
Które nas ogrzewały zimą
Od rana mówiliśmy wierszem
I nigdy nie zabrakło rymów
Pamiętam jak wilgotne dłonie
Wolno uczyły się dotykać
I nie istniało słowo „koniec"
W naszych słownikach

Na wzorzystym pamięci dywanie
Unosimy się miły nad światem
Przesuwamy wydarzeń różaniec
I od przeżyć płacimy podatek
Przytuleni do siebie jak dzieci
Na pamięci lecimy dywanie
A ten płomyk daleko w zamieci
To piosenka co po nas zostanie

Pamiętam dobrze pierwszy zeszyt
Atramentowe rzędy liter
I tyle bardzo ważnych rzeczy
Z których nijaki dziś pożytek
Ale gdy z losem się zmagamy
I wciąż nie wiemy co się święci
Jest coś co tak naprawdę mamy
To dar pamięci

Na wzorzystym pamięci dywanie
Unosimy się miły nad światem
Przesuwamy wydarzeń różaniec
I od przeżyć płacimy podatek
Przytuleni do siebie jak dzieci
Na pamięci lecimy dywanie
A ten płomyk daleko w zamieci
To piosenka co po nas zostanie