Sürüklüyorum çaresiz
Yalnızlığımı aldırmazlığında
Acımasızlığında İstanbul’un

Yitik umutlarımla yaralı, buruk
Yürüyorum kalabalık caddelerde
Yürüyorum bilmeden nereye gittiğimi
Amaçsız bitkin donuk

Gözlerim boş bakışlarla takılıyor bir yerlere
Yüreğim kanıyor ılgıt ılgıt
Sıcak sıcak şahlanıyor içimde özlemin

Kahrediyorum, karanlıklar içindeyim
Oysa İstanbul ışıl ışıl parlar...

Mutsuzluğum siniyor sokaklara
Seni solukluyorum elimde değil
Büyüyor giderek içimde yokluğun
Anılar mil çekiyor gözlerime

Sürüklüyorum çaresiz yalnızlığımı
Vurdum duymaz acımasız yollarında İstanbul’un