Yangın gecesini giyinmiştim
Ateş İstanbul'a bulaşmıştı
Yalnızdım zehirdim zehirliydim
Bütün köprülerim atılmıştı

Gemimi ellerimle batırmıştım
İstanbul nefes nefes yanıyordu
Sen tutuşmuştun yanıyordun
Çığlıkların kulağımdan gitmeyecek

Saçların tutuşmuştu yanıyordu
Ateş dudaklarına bulaşmıştı
Kimsecik yangını görmüyordu
Bir damlacık su vermiyordu

Sen bir cehennemdin yanıyordun
İstanbul bir cehennemdi yanıyordu
Ben eski cehennemdim yanıyordum
Şiirlerim haykırmaya başlamıştı

Duman beni boğmazsa kör etmezse
Gözlerim kör olmazsa ölmezsem
Seni görsem suçlu gözlerini görsem
Yangın gecesinde kaybolduğunu

Başıma taş yağmasa düşmese
Gemiler ateş almasa gitmese
İstanbul yanmasa sen yanmasan
Ben kendi kendimi yakacaktım