อยู่ไกลจนสุดสายตา
ไม่อาจเห็นว่าเราใกล้กัน
และทุกครั้งหัวใจฉันยังคงไหวหวั่น
กับความทรงจำ

นึกถึงครั้งแรกเราพบกัน
เธอและฉันไม่เคยต้องไกล
ในวันนี้ฉันต้องเผชิญ
ความไหวสั่นอยู่ภายในใจ
กลัวการที่เราไกลกัน
กลัวว่าใจจะเปลี่ยนผันไป

ฝนพรำ
เปรียบเหมือนครั้งฉันพบเธอ
แววตาของเธอยังคงติดตรึงในใจไม่ลืม
รักเรา
ยังไม่เก่าลงใช่ไหม
หรือกาลเวลาหมุนไปเปลี่ยนใจเธอเป็นอีกดวง

เธอ เฮ้อ
เธอยังคิดถึงฉันไหม
เมื่อสองเรานั้นยังต้องห่างไกล
เมื่อเวลาพาเราให้ไกลกัน
รู้บ้างไหม
คนไกลยังคงหวั่นไหว
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร
น้ำตามันยังไหลออกมา

หยาดน้ำค้างในยามเช้า
กับลมหนาวจับใจ
สายลมโชยอ่อน
พัดพาความรักฉันไปส่งถึงใจเธอที โอ

เธอ เฮ้อ
เธอยังคิดถึงฉันไหม
เมื่อสองเรานั้นยังต้องห่างไกล
เมื่อเวลาพาเราให้ไกลกัน
รู้บ้างไหม
คนไกลยังคงหวั่นไหว
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร
น้ำตามันยังไหลออกมา

กาลเวลาอาจทำให้ใจคนเรา
เปลี่ยนผันในวันต้องไกล
แต่ฉันยังคงมีแต่เธอ
อยู่ในหัวใจเสมอ โฮ้

เธอ เฮ้อ
เธอยังคิดถึงฉันไหม
เมื่อสองเรานั้นยังต้องห่างไกล
เมื่อเวลาพาเราให้ไกลกัน
รู้บ้างไหม
คนไกลยังคงหวั่นไหว
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร
น้ำตามันยังไหล

เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร
น้ำตามันยังไหลออกมา