อยู่คนเดียวในฝูงชน
และทุกวินาทีที่ผ่านไปทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่สมบูรณ์
แสงสว่างและเสียงเมืองดังก้องเหมือนโดรน
ไม่รู้จัก, ไม่รู้จัก

โอ้, ดวงตาเหม่อลอย, หัวใจว่างเปล่า
ซื้อความสุขจากรถเข็นช้อปปิ้ง
ไม่มีอะไรทำนอกจากฆ่าเวลา
ดื่มชีวิตจากขวด
ผิวตึง, บอดี้การ์ด
กุชชี่ไปตามทางเดิน
โคเคน, ธนบัตร
และ

ยาน้อยที่ทำให้ฉันมีความสุข
พาฉันไป
ทำให้ตาฉันแห้ง
เติมสีสันให้กับท้องฟ้าของฉัน
ยาน้อยที่หวาน
ควบคุมความหิวของฉัน
อยู่ข้างใน
ชาผิวของฉัน

เหมือนก้อนหินที่ลอย
เหงื่อและการสนทนาซึมเข้าไปในกระดูก
ผนังสี่ด้านไม่เพียงพอ
ฉันจะดำน้ำลงไปใน
ไม่รู้จัก, ไม่รู้จัก

โอ้, ดวงตาเหม่อลอย, หัวใจว่างเปล่า
ซื้อความสุขจากรถเข็นช้อปปิ้ง
ไม่มีอะไรทำนอกจากฆ่าเวลา
ดื่มชีวิตจากขวด
ผิวตึง, บอดี้การ์ด
กุชชี่ไปตามทางเดิน
โคเคน, ธนบัตร
และ

ยาน้อยที่ทำให้ฉันมีความสุข
พาฉันไป
ทำให้ตาฉันแห้ง
เติมสีสันให้กับท้องฟ้าของฉัน
ยาน้อยที่หวาน
ควบคุมความหิวของฉัน
อยู่ข้างใน
ชาผิวของฉัน

ดวงตาเหม่อลอย, หัวใจว่างเปล่า
ซื้อความสุขจากรถเข็นช้อปปิ้ง
ไม่มีอะไรทำนอกจากฆ่าเวลา
ดื่มชีวิตจากขวด
ผิวตึง, บอดี้การ์ด
กุชชี่ไปตามทางเดิน
โคเคน, ธนบัตร
และ

ยาน้อยที่ทำให้ฉันมีความสุข
พาฉันไป
ทำให้ตาฉันแห้ง
เติมสีสันให้กับท้องฟ้าของฉัน
ยาน้อยที่หวาน
ควบคุมความหิวของฉัน
อยู่ข้างใน
ชาผิวของฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS