คุณนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามโต๊ะ
ลมพัดผ่านเส้นผมของคุณ
กลิ่นของคุณอยู่บนผิวของฉันอีกครั้ง
มีเสียงดนตรีในอากาศ
บาร์เทนเดอร์คลิกปากกา
คุณไม่รู้ว่าคุณอยากดื่มอะไร
นกบาดเจ็บกระโดดออกจากกิ่งไม้
เพื่อบินด้วยปีกที่หัก

ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่ากับความรัก
ไม่มีอะไรทำให้คุณล้มและยกคุณขึ้นมาใหม่
และตอนนี้คุณต้องไปแล้ว คุณมองมาที่ฉันเหมือนกับว่า
คุณไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร และทันใดนั้นฉันก็รู้
ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่ากับความรัก
ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่ากับความรัก

ฤดูใบไม้ร่วงเปลี่ยนเป็นฤดูหนาว
และฤดูหนาวเปลี่ยนเป็นฤดูใบไม้ผลิ
และฉันออกเดินทางอีกครั้ง
ลมใต้ปีกของฉัน
นิ้วของฉันกระทบเปียโน
ค้อนกระทบสาย
ฉันขึ้นเวทีทุกคืน
ฉันหลับตาและร้องเพลง

ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่ากับความรัก
และทุกคำทำให้ฉันนึกถึงเรา
แต่ตอนนี้ฉันปล่อยคุณไปแล้ว ดนตรีเริ่มช้าลง
ฉันมองออกไปที่ฝูงชนและพวกเขารู้อยู่แล้ว
ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่ากับความรัก
ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่ากับความรัก

VIEW ORIGINAL LYRICS