ในตอนจบของทุกสิ่ง (จบของทุกสิ่ง)
ไม่มีใครอยากดื่มคนเดียว
ที่รัก นั่นคือวิถีของมัน
อย่าเดินหนีจากฉัน

ความทรงจำที่กระจัดกระจาย
ประโยคที่ไม่สมบูรณ์
นั่นคือเมื่อเธอพูดว่า
"ไม่อยากสู้ต่อไปอีกแล้ว
ฉันถึงจุดสิ้นสุดของเชือกแล้ว
และฉันกำลังตกลงมาอย่างอิสระ
ฉันจะค้นหาภายในตัวเอง
ฉันต้องรู้ว่าทำไมฉันถึงทำแบบนี้"
เสียงกระซิบกลายเป็นเสียงกรีดร้องของเธอ
ฉันไม่สามารถเพิกเฉยได้อีกต่อไป

ในตอนจบของทุกสิ่ง (จบของทุกสิ่ง)
ไม่มีใครอยากดื่มคนเดียว
ที่รัก นั่นคือวิถีของมัน

จากกล้องส่องทางไกลของฉัน
ไปยังอาร์เจนตินาและแอฟริกา
เราควบคุมความกดดันได้
อันตราย, รบกวนเรา
คุณหัวเราะเยาะเรา
แม่นยำมากขึ้นในการเก็บเหรียญสิบเซ็นต์, ตอนนี้เราเก็บคำกลอน
ถุงศพ, ป้ายราคาอยู่บนหน้าผากของคุณ
เก้าครั้งจากสิบ, เด็กหนุ่มอายุเก้าหรือสิบ
เมื่อเส้นแบ่งบางลง: เป็นนักฆ่าหรือนักดับเพลิง
เติมปากกาหรูหรา ถ้าฉันต้องการแก้ไขความผิดของฉัน
ฉันไม่สามารถปฏิเสธบาปได้, แสดงความเสียใจผ่านฝ่ามือเหล่านี้
ฉันจำได้เมื่อญาติของคุณกำลังจะกลับบ้าน
ที่รักของฉัน, เมื่อเราวางแผนจะฆ่าเขาเพราะเราไม่รู้จักเขา
ใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยทำให้คนหนุ่มสาวกังวล
คดีศาลที่ถูกตัดสินอาจปรากฏขึ้น
เขตที่ถูกจำกัดอาจเข้ามาแอบดู
เราไม่ต้องการการเรียกด่วนเหล่านั้น
ดี, ฉันจะเพิ่มเทอร์พีน, ตกลงบนตัวตนของฉัน, เพอร์โคเซ็ต
สำหรับอาการปวดหัวทั้งหมด, ฉันกำลังจะนำกระดาษสี
กลิ้งออกจากกระบอกนี้ทันทีที่มันดัง, คุณพร้อมไหม?
นั่นคือคำพูดก่อนที่เราจะเคลื่อนไหวกับพวกเขา
ปฏิบัติต่อเขาเหมือนโจช่างประปา
ฉันสงสัยว่ามีใครมาดูเครื่องมือนี้บนเขาไหม
ไม่บรรลุนิติภาวะและปัญญาอ่อนคือสิ่งที่คุณเรียกฉัน
ญาติของคุณไม่ได้กลับบ้านจากคุกแต่จากกองทัพ
ถ้าฉันสามารถแก้ไขความผิดของฉันและเขียนบทนี้ที่ฉันอ่าน
แม้ว่ากระสุนจะโดนขาของเขา, เขายังเดินผ่านไปได้

ในตอนจบของทุกสิ่ง (จบของทุกสิ่ง)
ไม่มีใครอยากดื่มคนเดียว
ที่รัก นั่นคือวิถีของมัน
อย่าเดินหนีจากฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS