เธอไม่คิดว่าเธออ้วนขึ้นหน่อยเหรอ
ฉันว่าคุณดูบวมขึ้นหน่อยนะ
นั่นคือกระจกที่พูดกับคุณ
คุณดูอึดอัดในกางเกงยีนส์ของคุณ
ขนาดพิเศษสำหรับขนาดเล็ก
นั่นคือกระจกที่ตำหนิคุณ
ที่เป็นขนาด 40 ไม่ใช่ขนาด 36
เพราะร่างกายของเราเป็นตัวเลข
ถูกหักลบจากมาตรฐาน
เพื่อให้เข้ากับแม่พิมพ์เราทำลายตัวเอง
โค้งตามเส้นของนิตยสาร
การรักษารูปร่างเป็นศิลปะ

และฉันรู้สึกหนักใจ มันหนักใจ
คุณรู้สึกหนักใจไหม มันหนักใจ?

และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และเมื่อฉันขึ้นไปบนตาชั่ง พวกเขาบอกว่าฉันไม่หล่อ
และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และเมื่อกระจกหันหลังให้ฉัน ฉันรู้สึกอึดอัดในผิวของตัวเอง

และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และเมื่อฉันขึ้นไปบนตาชั่ง พวกเขาบอกว่าฉันไม่หล่อ
และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และเมื่อกระจกหันหลังให้ฉัน ฉันรู้สึกอึดอัดในผิวของตัวเอง

บอกสิ ใครที่ผอมที่สุด
ผอมกว่าเส้นบุหรี่
เบากว่าขี้เถ้าในห้องสูบบุหรี่
ฉันมีปมด้อยจากความเกินพอดี
กระจกเห็นฉันเป็นขนาด XL
ฉันเป็นเส้นด้ายบนราวตากผ้า
พวกเขาแต่งตัวให้ฉันหรือโยนฉันทิ้ง
ตามแฟชั่นของนักสุนทรียศาสตร์
ขบวนพาเหรดของความยากลำบากทุกคืน
การอดอาหารไม่ดีขนาดนั้น
เรามักจะออกมาเป็นเศษเสี้ยว
รักตัวเองเถอะ มันไม่สายเกินไป

และฉันรู้สึกหนักใจ มันหนักใจ
คุณรู้สึกหนักใจไหม มันหนักใจ?

และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และเมื่อฉันขึ้นไปบนตาชั่ง พวกเขาบอกว่าฉันไม่หล่อ
และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และเมื่อกระจกหันหลังให้ฉัน ฉันรู้สึกอึดอัดในผิวของตัวเอง

และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และเมื่อฉันขึ้นไปบนตาชั่ง พวกเขาบอกว่าฉันไม่หล่อ
และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และเมื่อกระจกหันหลังให้ฉัน ฉันรู้สึกอึดอัดในผิวของตัวเอง

และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และหนึ่งกิโล สองกิโล สามกิโล
และเมื่อกระจกหันหลังให้ฉัน ฉันรู้สึกอึดอัดในผิวของตัวเอง

VIEW ORIGINAL LYRICS