ฉันได้ซ่อนตัวอีกครั้ง
แทบไม่มีใครรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหนตอนนี้
ฉันอยู่ที่ไหนสักแห่งข้างนอกนั้น
ฉันมีสภาพอีกครั้ง
สิ่งที่ฉันเขียนที่นี่ไม่มีความหมาย
อย่างน้อยก็ไม่จากภายนอก

แต่จากความเลวร้ายดอกไม้ก็เติบโต
และแม้แต่คอนกรีตก็อาจนำโชคมาได้บางครั้ง
โชคเป็นเพียงภาพถ่ายชั่วคราว
ช่วงเวลานั้นสั้นเกินไป
ฉันได้ส่งตัวเองไปอย่างสมบูรณ์
ฉันได้ทำลายสมองของตัวเอง
มองไปข้างหน้า ไม่เคยหันหลังกลับ
วิญญาณที่ฉันเรียกมาทำสิ่งของพวกเขา
ลมพัดพาคำอธิษฐานของฉัน
ตราบใดที่ฉันร้องเพลงเหล่านี้
ทุกหยดน้ำตาคุ้มค่า ไม่มีหยดเลือดที่มากเกินไปสำหรับเรา
เราทำในสิ่งที่เราต้องทำ มีเพียงลมที่ทำตามใจของมัน
ทุกคืนมีราคาของมัน ทุกวันเป็นของขวัญ
ไม่มีการรับประกัน
ฉันจะพาเธอไปจนสุดปลายโลกนี้ เธอเพียงต้องสัญญากับฉันหนึ่งอย่าง:

อย่าให้เราเป็นเหมือนพวกเขา อย่าให้เราเป็นเหมือนพวกเขา
อย่าให้เราเป็นเหมือนพวกเขา...

ฉันไม่กลัวอีกต่อไป
ฉันได้เอาชนะความสงสัยของฉันนานแล้ว
ฉันได้ทรมานตัวเอง ฉันได้ทำร้ายตัวเอง
ฉันรู้แน่ชัดว่าฉันต้องทำอะไร
ฉันรู้ว่าหมาฝังอยู่ที่ไหน
ฉันได้พบข้อผิดพลาดนานแล้ว

จากความเลวร้ายดอกไม้ก็เติบโต
และแม้แต่คอนกรีตก็อาจนำโชคมาได้บางครั้ง
แต่โชคเป็นเพียงภาพถ่ายชั่วคราว
ช่วงเวลานั้นสั้นเกินไป
ฉันได้ส่งตัวเองไปอย่างสมบูรณ์
ฉันได้ทำลายสมองของตัวเอง
มองไปข้างหน้า ไม่เคยหันหลังกลับ
ฉันรู้ความแตกต่าง
ระหว่างความเหงาและการอยู่คนเดียว
ฉันไม่ถามตัวเองอีกต่อไปว่าฉันเป็นใคร
ฉันถามตัวเองเพียงว่าฉันอยากเป็นใคร
มีสิ่งหนึ่งที่ฉันจะไม่เป็นแน่นอน-
ฉันจะไม่เป็นเหมือนพวกเขา

อย่าให้เราเป็นเหมือนพวกเขา อย่าให้เราเป็นเหมือนพวกเขา...

วิญญาณที่ฉันเรียกมาทำสิ่งของพวกเขา
ลมพัดพาคำอธิษฐานของฉัน
ตราบใดที่ฉันร้องเพลงเหล่านี้
ทุกหยดน้ำตาคุ้มค่า ไม่มีหยดเลือดที่มากเกินไปสำหรับเรา
เราทำในสิ่งที่เราต้องทำ มีเพียงลมที่ทำตามใจของมัน
ทุกคืนมีราคาของมัน ทุกวันเป็นของขวัญ
ไม่มีการรับประกัน
ฉันจะพาเธอไปจนสุดปลายโลกนี้
เธอเพียงต้องสัญญากับฉันหนึ่งอย่าง:

อย่าให้เราเป็นเหมือนพวกเขา...

VIEW ORIGINAL LYRICS