เมื่อเธอยังเป็นเด็กหญิง
แม่บอกเธอว่า
พ่อของเธอจะออกจากบ้านไปวันนี้
ฉันคิดว่าเขาจะไปอยู่ที่นั่น
เราจัดกระเป๋าทุกใบ
และขับรถไปวินนิเพก
เมื่อพวกเขาไปถึงวินนิเพก
เธอได้เข้าเรียนที่โรงเรียน
เธอใส่รองเท้าชัคสีขาว
เธอเรียนรู้กฎทอง
การต่อยมาอย่างรวดเร็วและแรง
นอนอยู่บนหลังในสนามโรงเรียน

โอ้, อย่าถูกปฏิเสธ, อย่าถูกปฏิเสธ
อย่าถูกปฏิเสธ, อย่าถูกปฏิเสธ
อย่าถูกปฏิเสธ, อย่าถูกปฏิเสธ

ไม่นานเธอก็พบเพื่อน
เธอเล่นกีตาร์
ชอบนั่งบนบันไดที่โรงเรียน
และฝันถึงการเป็นดารา
เราเริ่มต้นวงดนตรี
เราเล่นตลอดทั้งคืน

โอ้, อย่าถูกปฏิเสธ, อย่าถูกปฏิเสธ
อย่าถูกปฏิเสธ, อย่าถูกปฏิเสธ
อย่าถูกปฏิเสธ, อย่าถูกปฏิเสธ

นักธุรกิจมากมายรวมตัวกัน
พวกเขามาฟังเสียงทอง
ที่นั่นเราอยู่บนซันเซ็ทสตริป
เล่นเพลงของพวกเขาเพื่อราคาที่สูงที่สุด
พวกเขาเล่นตลอดทั้งคืน
ราคาถูกต้อง

โอ้, อย่าถูกปฏิเสธ, อย่าถูกปฏิเสธ
อย่าถูกปฏิเสธ, อย่าถูกปฏิเสธ
อย่าถูกปฏิเสธ, อย่าถูกปฏิเสธ

ทุกสิ่งที่เปล่งประกายไม่ใช่ทอง
ฉันรู้ว่าคุณเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน
และเธอเป็นคนยากจนในความปรากฏที่เปลือยเปล่า
เป็นเศรษฐีในสายตานักธุรกิจ
โอ้เพื่อนของฉัน
อย่าถูกปฏิเสธ

โอ้

VIEW ORIGINAL LYRICS